شبکه کردن دو کامپیوتر

در این مقاله قصد داریم به آموزش شبکه کردن دو کامپیوتر بپردازیم بدلیل اینکه در این آموزش از یک شبکه کوچک با دو کامپیوتر استفاده میشود بیشتر ، موارد مورد نیاز را توضیح میدهیم.محیطهای انتقال گوناگونی در شبکه برای انتفال داده ها و به اشتراک گذاری منابع وجود دارد که به طور کلی به دو نوع رسانه سیمی (Wire) و رسانه بدون سیم (Wireless) تقسیم می شوند ، همچنین کابل کشی در توپولوژی های مختلف از جمله کابلهای Coaxial و Twisted Pair و فیبر نوری وجود دارند.در ابتدا از کابلهای Coaxial برای شبکه کردن استفاده میشد ولی بدلیل محدودیت های آن و سرعت انتقال پایین اطلاعات و با آمدن کابلهای Twisted Pair دیگر از اینگونه کابلها استفاده نمیشود. کابلهای Twisted Pair از ابتدا تا به امروز تفاوتهای چشم گیری داشته اند و از انواع گوناگونی برخوردار هستند

در این آموزش تصمیم داریم دو کامپیوتر را با استفاده از کابلهای Twisted Pair از Category 5e شبکه کنیم. اگر چند کامپیوتر برای شبکه کردن داشتیم می توانستیم از هاب ، سویچ و ... استفاده کنیم ولی بدلیل برتری سویچ از هاب و به خاطر کاهش چشم گیر ترافیک آن نسبت به هاب ، از هاب بسیار کم و در شبکه های بسیار کوچک استفاده می شود. ما بدلیل اینکه دو کامپیوتر برای شبکه کردن داریم نیاز به سویچ و هاب نداریم و تنها از کابل Twisted Pair استفاده می کنیم.
ترکیب رنگ بندی در استفاده از این نوع کابل بسیار مهم هست ، که شامل دو نوع می باشد. کابل کراس (cross cable) و کابل مستقیم (Straight Ethernet cable) که از کابلهای کراس برای اتصال دو Device همنوع مثل دو کامپیوتر یا دو سویچ بصورت مستقیم ، روتر به کامپیوتر استفاده میشود (هرچند که در سویچهای امروزی نیز میتوان برای اتصال دو سویچ از کابل مستقیم استفاده کرد) و از کابلهای مستقیم برای اتصال کامپیوتر به هاب و کامپیوتر به سویچ استفاده می شود.
همانطور که گفته شد برای اتصال دو کامپیوتر از کابل کراس استفاده می شود ، دو سر این کابل را بوسیله سوکت به پشت هر کیس به کارت شبکه آنها وصل می کنیم. خوب تا اینجا دو کامپیوتر از نظر فیزیکی به هم وصل شدند حالا باید پیکربندی آن را انجام دهیم. به طور کلی وظیفه فایروال جلوگیری از دسترسی غیر مجاز به سیستم می باشد و در صورت روشن بودن و بسته بودن پورت های مرتبط ، مانع از ارتباط بین دو کامپیوتر می شود ، به همین دلیل لازم هست که پورت های مورد نیاز را در فایروال آزاد کنیم یا اینکه فایروال هر دو سیستم را بطور کلی خاموش کنیم . خاموش کردن فایروال بطور کامل کار بسیار راحت و با کمترین زحمت هست و در محیطهای لابراتور و یا خانگی بسیار راحتی بوده اما در مکانهایی که امنیت اطلاعات برایشان بسیار حائز اهمیت هست خاموش کردن فایروال اصلا پیشنهاد نمیشود و باید آن را روشن کرده و تنها پورتهای مورد نیاز را جهت استفاده باز کنید . در صورتی که شما میخواهید دو کامپیوتر همدیگر را Ping کنند یا ببینند ، و به فایلهای موجود در یکدیگر دسترسی داشته باشند لازم هست که فیچر File and Printer Sharing را در تنظیمات فایروال آنها آزاد کنید انجام این کار به شکل زیر است :

در ویندوز های XP , Server 2003 , Server 2003 R2 , Vista , Server 2008 :
در این ویندوزها با تایپ عبارت Firewall.cpl در RUN پنجره Windows Firewall را مشاهده میکنید اگر میخواهید که فایروال بطور کامل خاموش شود در تب General فایروال را Off میکنید و کار تمام است . ولی اگر میخواهید فایروال روشن باشد و تنها اجازه دسترسی به فایلها را بدهید آن را On کرده و سپس در تب Exceptions در قسمت Programs and Services سرویسFile and Printer Sharing را انتخاب و فعال کنید .

در ویندوز های Seven , Server 2008 R2 و بالاتر :
در این ویندوزها با تایپ عبارت Firewall.cpl در RUN پنجره Windows Firewall را مشاهده میکنید اگر میخواهید که فایروال بطور کامل خاموش شود در سمت چپ پنجره در قسمت Turn Windows Firewall on or off میتوانید فایروال را بطور کامل خاموش کنید اما اگر میخواهید فایروال روشن باشد و تنها اجازه دسترسی به فایلها را بدهید آن را روشن کرده و در همان پنجره ی Windows Firewall در سمت چپ با استفاده از تنظیمات موجود در Allow a program or feature through Windows Firewall دسترسی File and Printer Sharing را برای کارت شبکه خود آزاد نمایید .

برای اینکه دو کامپیوتر بتوانندبا یکدیگر تبادل اطلاعات کنند باید از آی پی آدرسهایی با Network ID یکسان استفاده نمایند بدین منظور برای ست کردن IP عبارت ncpa.cpl را در Run وارد کرده و Enter کنید ...

در صفحه بعد کارت شبکه مورد نظر خود را انتخاب و بر روی آن راست کلیک کرده Properties را انتخاب می کنیم . در این باکس میتوانید تنظیمات پروتکل TCP/IP شبکه را انجام دهید . برای ادامه گزینه Internat Protocol Version 4 (TCP/IPv4) را انتخاب و دکمه Properties را بزنید .

در شکل زیر در کادر قرمز رنگ ، با انتخاب گزینه اول ، کامپیوتر ما آی پی را بصورت اوتوماتیک از سرویس DHCP می گیرد ولی چون در حال حاضر از سرویس DHCP استفاده نمیکنیم با انتخاب گزینه دوم آی پی دلخواه خود را بصورت دستی (استاتیک) وارد می کنیم. برای مثال آی پی 192.168.1.1 (از کلاس C) را در نظر میگیریم و با کلیک بر روی Subnet mask سیستم بصورت اتوماتیک کلاس آی پی مورد نظر را شناسایی میکند و Subnet mask آن را می نویسد . کادر آبی رنگ برای وارد کردن DNS بکار گرفته میشود و چون در حال حاضر از آن استفاده نمیکنیم آن را به حالت پیشفرض خود رها کرده و OK را می زنیم.

تا اینجا تنظیمات TCP/IP بر روی یک کامپیوتر انجام شده پس وارد کامپیوتر دیگر شده فایروال را غیر فعال می کنیم و به کامپیوتر دیگر آی پی میدهیم (با همان Subnet قبلی ) مانند 192.168.1.2 ، دقت داشته باشید همانطور که اشاره شد باید برای اینکه دو کامپیوتر بتوانندبا یکدیگر تبادل اطلاعات کنند باید از آی پی آدرسهایی با Network ID یکسان استفاده نمایند. اکنون تنظیمات بر روی دو کامپیوتر انجام شده. حال به دو دستور پر کاربرد در محیط شبکه اشاره میکنیم این دو دستور به عیب یابی و تست کارت شبکه به ما کمک خواهند کرد. نخستین دستور IPconfig میباشد که با استفاده از آن میتوانیم تنظیمات کارت شبکه خود و وضعیت آن را در شبکه بررسی کنیم.حال وارد Run شده و cmd را تایپ میکنیم و سپس Enter می کنیم تا محیط Comand prompt اجرا شود سپس Ipconfig را تایپ میکنیم و Enter را میزنیم.
این خروجی به شما IP , Subnet Mask و Default Getway کامپیوتر ما را نمایش می دهد. این خروجی نشان میدهد که کارت شبکه شما به درستی نصب شده و آی پی آدرس فوق به آن اختصاص یافته است . دومین دستور Ping می باشد که با استفاده از این دستور میتوانید از برقراری اتصال فیزیکی بین دو کامپیوتر مطمئن شویم. برای اطمینان از صحت برقراری ارتباط رو کامپیوتر در محیط Command Prompt فرمان Ping را تایپ می کنیم و آدرس آی پی کامپیوتر دیگر را مینویسیم برای مثال با اجرای دستور Ping 192.168.1.1 ارتباط کامپیوتر خود را با کامپیوتری با آی پی آدرس 192.168.1.1 بررسی می کنیم.
با اجرای این دستور تعدادی بسته به آدرس مشخص شده ارسال میشود در صورت برقراری اتصال این بسته ها به مقصد رسیده دوباره به مبدا برمیگردد. در صورتی که اتصال شبکه قطع شده باشد با پیغام Reply from 192.168.1.1: Destination host unreachable مواجه می شوید که در اینصورت تمامی بسته های ارسالی به مقصد از بین رفته اند یعنی ارتباطی وجود ندارد. به صورت پیشفرض تعداد بسته های ارسالی 4 بسته می باشد اگر بخواهیم تعداد مشخصی بسته ارسال کنیم مثلا 8 بسته شکل دستور به اینگونه میشود.

1	Ping 192.168.1.1 –n 8

اگر در آخر این دستور t- را اضافه کنید تعداد بسته ها را میتوانید بصورت نامحدود در آورید که در این صورت می توانید با زدن دکمه Ctrl+C آن را متوقف کنید یعنی به این صورت

1	Ping 192.168.1.1 -t

همچنین کامپیوتر دومی هم باید بتواند کامپیوتر اولی را Ping کند . در صورتی که بعد اجرای فرمان Ping در هر دو کامپیوتر ، نتیجه ای مشابه شکل به شما نشان داده شد ارتباط بین دو کامپیوتر برقرار شده و با توجه به یوزرهای ایجاد شده و مجوز دسترسی به یوزرهای ساخته شده در کامپیوتر سرویس دهنده ، آن دو کامپیوتر میتوانند از منابع یکدیگر استفاده نمایند.
شاد و پیروز باشید.

شبکه کردن PS3

آموزش  کامل  شبکه کردن چندین PS3

امروز میخوام اموزش کامل شبکه کردن دو الی چندین PS3 به یکدیگر رو بدم  خیلی از سایت های ایرانی رو گشتم و حتی سایت های خارجی معتبر ولی هچکدوم در این موردی بحث یا اموزشی قرار نداده بودن  برای این که حرف من برای شما ثابت بشه  کافیه به Google مراجعه کنید

حالا میریم سراغ اصل مطلب  این اموزش بیشتر به درد کسانی میخوره که میخوان کلوب رو بندازن و میتونن با ایجاد شبکه در بازی های  مثل سری MW3 و یا Black ops تعداد مشتری های خودشون رو به سقف برسون

اول از همه نیاز به یک عدد کابل کراس نیاز داریم و بعد از اون میریم سراغ PS3 شماره یک که میخوایم به عنوان سرور کنسول ها قرار بدیم و این کارها رو باید در

System Setting  -> Network Setting -> Internet Connection Setting -> ok

Custom >Wired Connection >Auto-DetecT > Manual

انجام میدیم که لیست کامل رو میتونید در  زیر مشاهده کنید

IP Address             192.168.1.100
Subnet Mask            255.255.255.0
Default Router         192.168.0.1
Primary DNS            192.168.0.1
Secondy DNS            0.0.0.0

 > Automatic >Don Not USE >Disable > [Watch List And Enter OK ]

خوب  حالا میریم سراغ PS3 شماره دوم:

در قسمت

System Setting >Network Setting 

این کدهارو وارد میکنیم

Internet Connection    Enable
Connection Method      Wired Connection
Speed and Duplex       Auto-Detect
Address Settings       Manual
IP Address             192.168.1.100
Subnet Mask            255.255.255.0
Default Router         0.0.0.0
PEIMARY DNS            192.168.0.1
Secondary DNS          0.0.0.0
Mac Address            FC:0F:E6:64:E8:3D
MTU                    Automatic
Proxy Server           Do Not USE
UPNP                   Disable

که ارشیو کامل لیست رو میتونید در قسمت اخر Set کردن مشاهده کنید مثل تصویر زیرین:

حالا شما نیاز دارید که شبکه کردن خودتون رو تست کنید  اونهم این که میتونید در هر دو کنسول که بازی MW3  نصب است رو در PS3 شماره یک که به عنوان سرور میتونیم اسم بذاریم وارد قسمت Lan party در منو Mulriplayer رفته و یک Map انتخاب کنیم و Start Game رو بزنیم بعد از اون هم نفر بعدی که با PS3 شماره دو وارد قسمت Lan party شده  Join Game رو بزنه که میتونه  نوع Mode و سرور شماره یک رو مشاهده کنه  ... به همین راحتی میتونید از شبکه بودن PS3 خود لذت ببرید

برای این که بخواید  چندین PS3 رو به هم شبکه کنید کافیه Ps3 یک رو به Port شماره یک هاب سویچ وصل کنید و باقی PS3 رو هم به باقی پورت های هاب  سویچ وصل کنید

امیدارم از این اموزش لذت برده باشید.... این اموزش رو مدیون یکی از دوستان باشید که  یکی از PS3 خودش رو اورد پیش من تا بتونم یه چیزهای ازش در بیارم که این شد 

اگه سوالی داشتید همینجا اعلام کنید تا کمکتون کنم

DNS چیست؟

وقتی برای چند دقیقه در اینترنت جستجو می‌کنید، چندین بار بدون اینکه بدانید از سرور نام‌های دامنه یا DNS: DomainNameServer استفاده می‌کنید

DNS بزرگترین بانک اطلاعاتی جهان است و بدون آن کار اینترنت تا حدودی مختل می‌شود. آدرس‌هایی مثل http://www.website.com برای کامپیوتر شما و اینترنت غیر قابل درک است! هر آدرسی به این صورت دارای یک آدرس IP است. IP آدرسی است که برای کامپیوتر و اینترنت قابل درک است و یک آدرس 32بیتی 4 قسمتی است. در زیر نمونه‌ای از آدرس IP را مشاهده می‌کنید:

42 . 251 . 42 .70

هر چهار رقم هشتایی یا Octet نام دارد. چون هر کدام مقداری بین 0 تا 256(8^2) می‌تواند داشته باشد. هر کامپیوتری که در اینترنت است دارای یک آدرس IP مخصوص است. سرورها دارای آدرسIP ثابت هستند ولی کامپیوتر‌هایی که به ISP متصل می‌شوند هر بار یک آدرس جدید از ISP دریافت می‌کنند.

در ویندوزXP می‌توانید آدرس IP کامپیوترتان را در قسمت Run با تایپ IPCONFIG ببینید.

همان طور که گفتیم کامپیوتر شما تنها آدرس‌های IP را می‌شناسد و اگر به جای آدرس سایت IP آن را بنویسید فرقی نمی‌کند.

در کل انسان‌ها در حفظ کردن شماره‌ها و عددها مهارتی ندارند و حفظ کردن آدرس سایت‌ها به جای آدرس IP آن‌ها برای ما آسان‌تر است.

قسمت اول نام دامنه مثل www یا mail در mail.website.com نام یک قسمت از سرور را مشخص می‌کند. هر قسمت از نام یک دامنه در همان سرور باید یکتا باشد و هر دامنه نیز باید یکتا باشد. برای مثال نمی‌توانیم دو website در com‌. داشته باشیم و نمی‌توانیم دو mail در website.com داشته باشیم. شرکتی به نام NetworkSolutions مسئول ثبت دامنه‌ها است. نام تمام دامنه‌ها در لیستی به نام whois listموجود است.

هر دامنه‌ای دارای یک سرور نام‌های دامنه (DNS) در جایی است. تمام این سرور‌ها روی هم DNS را تشکیل می‌دهند ولی تماماً به صورت یک بانک اطلاعاتی واحد رفتار می‌کنند.

DNSها همواره دو کار را انجام می‌دهند:

• در خواست‌های کامپیوتر‌ها و کاربران برای ترجمه آدرس‌ها به IP را پاسخ می‌دهند.
• درخواست‌های DNSهای دیگر برای ترجمه آدرس‌ها را پاسخ می‌دهند.

هنگامی که یکی از این نوع درخواست‌ها به DNS می‌رسد یکی از چهار کار زیر را انجام می‌دهد:

• اگر IP مورد نظر را داشته باشد به درخواست جواب می‌دهد
• اگر آن آدرس را نداشته باشد با DNSهای دیگر ارتباط برقرار می‌کند تا IP مورد نظر را بدست آورد
• ممکن است بگوید «من این آدرس را نمی‌شناسم ولی نام آدرس DNS را به شما می‌دهم که ممکن است این آدرس را بشناسد»
• می‌تواند پیغام خطای را بدهد و بگوید که آدرس غیر معتبر است و وجود ندارد.

هنگامی که آدرسی را در جستجوگر اینترنت خود وارد می‌کنید اولین قدم دریافت IP آدرس دامنه است تا بتواند سایت مورد نظر را درخواست کند. برای اینکار باید IP را از DNS دریافت کند.

وقتی به ISP خود متصل می‌شوید، DNS مورد نظر از طرف ISP مشخص می‌شود. در Run IPCONFIG را تایپ کنید تا DNS خود را ببینید. هر برنامه‌ای که نیاز به دریافت IP و ارسال آن به سرور دارد IP مورد نیاز را از DNS مشخص شده اینترنت شما دریافت می‌کند.

هنگام پاسخ دادن به درخواست؛ اگر IP مورد نظر در DNS وجود نداشته باشد ولی قبل از شما کسی همان IP را درخواست کرده باشد، DNS دیگر نیازی به فرستادن در خواست به باقی سرور نام‌های دامنه ندارد و درخواست‌های تکراری را ذخیره یا Cache می‌کند.

بیایید به یک مثال واقعی از کار DNS بپردازیم. وقتی در جستجوگر اینترنت خود http://www.website.com را تایپ می‌کنید؛ ابتدا سرور نام دامنه (DNS) شما از DNS دامنه‌های COM. سوال می‌کند که http://www.website.com را می‌شناسد یا نه.

سرور COM. این آدرس را می‌شناسد پس آدرس DNS مخصوص http://www.website.com را به DNS شما می‌دهد. سپس DNS شما یه DNS مخصوص http://www.website.com متصل می‌شود و IP مورد نظر را دریافت می‌کند و آن را به جستجوگر شما می‌دهد تا جستجوگر شما به آن سرور متصل شود.

هر کدام از این DNSها دارای چندین DNS جایگزین هستند تا در صورت بروز مشکل در یکی از آن‌ها کار باقی آن‌ها مختل نشود و شما بتوانید همچنان سایت مورد نظرتان را جستجو و دریافت کنید. کار دیگری که DNSها انجام می‌دهند ذخیره (Cache) کردن تمام درخواست‌ها و پاسخ‌هاست. به این ترتیب بعد از تعداد زیادی جستجو و درخواست دادن و گرفتن IPها، کار DNS سریع‌تر می‌شود و دیگر نیازی به مشغول کردن DNSهای دیگر ندارد.

این ذخیره (Cache) برای همیشه باقی نمی‌ماند و شاخصه‌ای برای اینکار به نام TTL:TimeToLive دارد که مشخص می‌کند هر درخواست و IP را تا چه مدت ذخیره کند.

TTL با هر IP دریافتی به DNS می‌رسد و اگر تنظیمات DNS به طوری باشد که از TTL برای تعیین زمان ذخیره استفاده کند طبق TTL از چند دقیقه تا چند روز IP را ذخیره می‌کند.

دستور ping درشبکه

جهت استفاده از دستور باید ابتدا به محیط کامند(prompt command)   بروید،شکل استفاده آن بصورت زیر است : 
Ping [IP] or [Domain Name]

برای پینگ گرفتن در Windows 7، روی Start Menu کلیک کنیدودر کادر جستجو، دستور run را تایپ کنید.برنامه‌یrun جستجو می‌شود و در بالای Start Menu ظاهر می‌شود. روی آن کلیک کنید تا پنجره‌اش بالا بیاید.حالا، دستور cmd را تایپ و اجرا کنید.

برای پینگ گرفتن در ویندوز XP، تنها کافی است روی Start Menu کلیک و Run را انتخاب کنید.اکنون پنجره‌ی Runپیش روی شماست. حالا، دستور cmd را تایپ و اجرا کنید.

ping www.yahoo.com

ونتیجه این دستور

Microsoft Windows [Version 6.3.9600]

(c) 2013 Microsoft Corporation. All rights reserved.

C:\Users\adslworld> ping www.yahoo.com

Pinging www.yahoo.com [77.238.160.51] with 32 bytes of data:

Reply from 77.238.160.51: bytes=32 time=395ms TTL=51

Reply from 77.238.160.51: bytes=32 time=295ms TTL=51

Reply from 77.238.160.51: bytes=32 time=304ms TTL=51

Reply from 77.238.160.51: bytes=32 time=315ms TTL=51

Ping statistics for 77.238.160.51:

    Packets: Sent = 4, Received = 4, Lost = 0 (0% loss),

Approximate round trip times in mille-seconds:

    Minimum = 295ms, Maximum = 395ms, Average = 327ms

این دستور ابتدا IP مقصد را معین و 32 بایت می فرستد که بصورت 8 بایت 8 بایت (در چهار Packet 8 بیتی)به ما نشان میدهد :

• که چه مدت زمانی طول کشیده تا به مقصد رسیده  
• از تعداد چهار packet ارسالی چه تعداد برگشته وچه تعداد lost  یا گم شده است. که در صورت وجود ،عبارت Request timed out را در لیست چهار packet  ارسالی مشاهده خواهید کرد.
• حداقل ،حداکثر ومیانگین زمان ارسال
• TTL مخفف کلمه Time To Live است. یعنی  packet یا به عبارتی هر بسته که وارد اینترنت می شود، حداکثر از چه تعداد روتر یا HOP مجاز است عبور کند. با هر گذر از یک هاپ. مقدار TTL بسته، یکی کم میشود. اگر این مقدار به صفر برسد، آن بسته اصطلاحا Drop میشود.
•   گاهی اوقات با نتیجه timed out مواجه میشویم که این به این معناست که سروری که مورد پینگ قرار گرفته است فعال نیست و یا ارسال پاکت به آن و دسترسی به آن امکان پذیر نیست و یا زمان آن انقدر طولانی است که منقضی میشود و از تعداد HOP بیشتر از حد مجاز عبور کرده است و ناکام بازمیگردد و اتصال برقرار نمیشود.

در زمان استفاده از دستور Ping بهتر است که در ابتدا عملیات ping را در ارتباط  با127.0.0.1 (ip loop back)شروع نمود . آدرس loopback ، یک آدرس IP رزو شده است که امکان استفاده از آن در اینترنت وجود ندارد . در صورتی که نتوان آدرس فوق را ping نمود ، ممکن است پیکربندی سیستم  دارای مشکل باشد و یا کارت شبکه مشکل داشته باشند .

• در صورتی که بخواهید به صورت پیوسته عملیات Ping را انجام دهید. آنرا به شیوه ذیل بکار ببرید
• ping www.google.com –t   
• برای توقف برنامه ping می توان از کلیدهای CTRL+C استفاده نمود .

IP چیست؟

عدد منحصر بفردی است که از طریق آن کامپیوتر موجود در شبکه بطور یکتا شناسایی شده و اطلاعات درخواست شده یا پخش شده از طریق این شماره ها به کامپیوتر مقصد می رسد.نسل جدید IP ها IPV6  نام دارد و بصورت هگزادسیمال هستند. آی پی هایی که هم اکنون استفاده می گردد IPV4هستند و بعلت کمبود شماره آی پی در حال جایگزینی با IPV6 می باشند.برای بدست آوردن آدرس آی پی خود در فضای cmd تایپ کنید ipconfig وعدد مقابل  IPV4 Address  را بخوانید. IP ها به 5 دسته تقسیم می شوند.

آی پی نوع A :از 0.0.0.0شروع شده وتا 127.255.255.255 ادامه دارد.

آی پی نوع B : از 128.0.0.0 شروع شده و تا 191.255.255.255 ادامه دارد.

آی پی نوع C :از 192.0.0.0 شروع شده و تا 233.255.255.255 ادامه دارد.

آی پی های نوع D و E در حالت کلی کم استفاده بوده و صرفا" جنبه تحقیقاتی دارند.

آی پی های 0.0.0.0 ارسال بسته به کامپیوتر گیرنده بدون پاسخ است و   127.0.0.1 برای تست واشکال زدایی قطعات اتصال به شبکه مورد استفاده قرار می گیرد و آدرس 255.255.255.255 برای پخش همگانی بسته در شبکه بکار می روند و این آی پی ها بطور پیشفرض رزرو شده اند.