تحقیقات نشان میدهد روش جدید طراحی و ساخت تراشههای رایانهای میتواند به پردازش دست کم 1000 برابر سریعتر از بهترین تراشههای موجود در بازار بینجامد.
به گزارش ایسنا به نقل از پایگاه خبری لایو ساینس، این روش جدید که روی مواد بنام لولههای کربنی نانو متکی است به دانشمندان این امکان را میدهد که تراشه را سه بعدی بسازند.
ماکس شولاکر یکی از طراحان این تراشه و دانشجوی دکترای مهندسی الکترونیک در دانشگاه استنفورد کالیفورنیا گفت: طراحی سه بعدی این تراشه دانشمندان را قادر میسازد که حافظه (مموری) را که دادهها را ذخیره میکند در یک فضای کوچک در کنار پردازنده های قدرتمند تعبیه کنند.
شولاکر افزود: کاهش فاصله بین این دو قطعه میتواند زمان پردازش را به شکل قابل توجهی پایین بیاورد.
پیشرفت قابل توجه رایانهها در 50 سال گذشته تا حد زیادی مدیون توانایی ساخت ترانزیستورهای سیلیکونی کوچک است که عملکردهای منطقی رایانهها را انجام میدهند.
براساس قانون مور(قانونی که اولین بار توسط گوردون ای مور محقق آمریکایی در سال 1965 ارائه شد، تعداد ترانزیستورها در یک تراشه سیلیکونی هر دو سال تقریبا دو برابر خواهد شد. مطابق پیش بینی این محقق ترانزیستورها روز به روز کوچک تر شده و به کوچک ترین بخش رایانهها که اندازه شان حتی پنج نانومتر شده تبدیل شده اند و سایز کاربردی ترین تراشهها در حال حاضر تنها هفت نانومتر است.
کارشناسان میگویند، اما کاهش سایز به این معنی است که اثرات کوانتومی ذرات در این مقیاس میتواند عملکرد آنها را مختل کند. بنابراین این احتمال وجود دارد که قانون مور تا 10 سال آینده به پایان خودش برسد.
بعلاوه کاهش سایز ترانزیستورها بیش از این ممکن است در سریعتر شدن رایانه ها تاثیری نداشته باشد.
شولاکر گفت: مانع اصلی سر راه سریع تر شدن رایانهها سرعت کم پردازنده نیست بلکه مشکل حافظه است.
قانون مور از خیلی جهات بنیادی ترین قوانین دنیای پردازنده های کامپیوتری است قانونی که حتی خود مور هم باورش نمی شد تا به حال همچنان برقرار باشد.این قانون حدود چهار دهه پیش درست شش سال پس از به وجود آمدن اولین تراشه های الکترونیکی توسط گوردون مور یکی از بنیان گذاران اینتل مطرح شد. مور در آن سال ها مقاله ای نوشت و در آن روند توسعه تکنولوژی نیمه هادی ها از اوایل دهه 50 میلادی را مورد بررسی قرار دارد . سپس پیش بینی کرد که هر سال تعداد ترانزیستور ها در اینچ مربع تقریبا" دو برابر می شود .این بمعنی این است که اندازه آنها نصف می شوددر حالی که توانشان در همان اندازه دو برابر می گردد.پس از مدتی او نظریه خود را به هر دو سال یکبار تغییر داد.در آن سال ها باور عمومی این بود که این سرعت تکنولوژی فقط یک دهه ادامه خواهد داشت و پس از آن این قانون نقض خواهد شد.اما برخلاف انتظار تا همین امروز صحت داشت ولی سرعت آن کم شده بود یعنی بطوری که از سال 2013هر سه سال یکبار اندازه تراشه ها نصف می شود. بر اساس آخرین پیش بینی تا سال 2020 با رسیدن به محدودیت های فیزیکی در بحث تراشه ها این قانون نیز به پایان خود نزدیک می شود. تا کنون کسی نمی داند که آینده تراشه ها چه می شود.